Een verloren seizoen?

Laatst had ik een afspraak in de stad. Ik was aan de vroege kant, dus besloot via de Vetkampstraat te fietsen om te kijken of er enig teken van leven was op het trainingsveld van de Go Ahead Eagles. Op het veld zelf was niemand te bekennen, in de straat grenzend aan het stadion wemelde het echter van de kinderen met voetballen en fietsen en hun getatoeëerde vaders die een sjekkie aan het rollen waren in de voortuin. Ik werd in mijn passeren begroet met een 'hey meis' en een bulderende rokers-lach. Ik lachte en groette terug. Een van de kinderen riep: 'Let op, ik ben Koen van der Biezen', waarna hij een schot loste op de stadionmuur. Ik grinnikte en dwaalde met mijn gedachte af naar vorig seizoen.

Na het bereiken van de halve finale van de KNVB-beker en het bijna-promoveren tegen Willem II kon Go Ahead Eagles spreken van een succesvol seizoen. En hoewel sleutelspelers vertrokken naar de Eredivisie of het buitenland, rees de hoop op een minstens zo succesvol nieuw seizoen. De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen werd echter met 2-1 verloren van Sparta. 'Geen schande', meende men, 'Sparta is titelfavoriet nummer 1'. Hierop volgde drie wedstrijden die vol overtuiging werden gewonnen. Er werd zelfs meegedaan om de periodetitel. Maar na een aantal verloren wedstrijden op rij en een erg moeizame overwinning op de amateurs van HSC '21 in de beker dienden de eerste kritische noten zich aan. Deze kritiek werd in de kiem gesmoord met een daverende 8-0 overwinning op Dordrecht, maar niet veel later werden de kritieken steeds duidelijker hoorbaar. Eind Oktober durfde zelfs iemand te beweren dat Ulderink beter ontslagen kon worden, en niet veel later werd zijn mening bijgestaan door een aantal andere, doorgewinterde Eagles-fans.

Desalniettemin verlengde Ulderink zijn contract. Maar na het verlies tegen MVV en Telstar en het recente gelijkspel tegen Almere City FC lijkt de roep om een nieuwe trainer steeds groter te worden. Bovendien klagen de supporters over het gebrek aan beleving van de Eagles-spelers. Sommigen menen dat enkele spelers het niet waard zijn het magische rood-gele tenue te dragen.

De vraag is hoe dit af zal lopen. Met de huidige twaalfde plaats lijkt het een verloren seizoen te worden, maar met nog veertien wedstrijden te spelen is natuurlijk nog alles mogelijk. En hoewel het als voetbalfan makkelijk is om overal negatief en emotioneel op te reageren, blijf ik vertrouwen houden in het volbrengen van een goed seizoen. Kampioen worden zit er niet meer in (en let us pray dat Zwolle dit ook niet wordt), maar veertien wedstrijden vol passie, strijd en beleving is wel het minste wat we mogen verwachten. Ik heb er vertrouwen in, who's with me?